Bóg zna się na garncarstwie

Pismo Święte w wielu miejscach porównuje Boga Stwórcę do garncarza a człowieka do glinianego naczynia, które jest kształtowane według zamysłu Artysty. To On całkowicie odpowiada za "pomysł na człowieka" i jest w swoim dziele stwarzania całkowicie wolny. Stwarzanie nie jest tylko dla Boga jednorazowym aktem, ale trwa cały czas. Bóg i stwarza i podtrzymuje w istnieniu ludzi oraz świat. Ma wpływ także na nasze przemiany, np. «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? - wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku." ( Jer 18,6 )

Wie też, że nasze życie jest kruche jak gliniane naczynia. Dlatego przez psalmistę zapewnia :

"Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją. Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem." ( Ps 103,13-14 )

Św. Paweł, przy okazji rozważań na temat łaski i wolnego wyboru Boga komu i jak jej udzielić, używa takiego m. in. porównania :

"Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: «Dlaczego mnie takim uczyniłeś? » Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny ?’" ( Rz 9,20-21 )

Jedno jest pewne, jakiekolwiek naczynie Bóg "ulepi" na pewno się go nie wyrzeknie i nie pozostawi .

No ! To na razie tyle w tym temacie :)